Berichten geschreven door Peter van Dalen

Een resolutie over de abortussituatie in de Verenigde Staten, hoort niet thuis in het Europees Parlement. Het heeft geen betrekking op Europa en daarnaast heeft de EU ook geen bevoegdheden aangaande zorg en gezondheidszorg, en dus ook niet aangaande abortuswetgeving. Het is mij dan ook een doorn in het oog dat de polarisatie wordt aangewakkerd, middels deze resolutie en het debat dat daarbij werd gevoerd.

Ik ben tegen het voorstel van de Europese Commissie om investeringen in gas en nucleaire energie als ‘groen’ te bestempelen (de Europese taxonomie voor duurzame investeringen). Met name het voornemen om door middel van deze taxonomie investeringen in gas verder aan te moedigen steun ik niet.

De Eurofractie van de ChristenUnie vindt duurzaamheid een heel belangrijk thema. Binnen het Europees Parlement gaat het hier vrijwel dagelijks over. Van enkele belangrijke ontwikkelingen willen we jullie graag met enige regelmaat op de hoogte houden.

Vandaag de vierde blog in deze reeks over de Green Deal. Nu de eerste stemmingen zijn geweest kunnen we gaan evalueren: wat is er besloten en wat zijn de gevolgen daarvan voor Europa?

Ik heb voor de resolutie over het kandidaat-lidmaatschap van Oekraïne en Moldavië gestemd. Het is belangrijk dat we Oekraïne nu niet laten zitten. In de eerste plaats voor de Oekraïners zelf, en in de tweede plaats ook om het signaal af te geven dat Europa zich niet laat chanteren door Poetin.

In China worden gevangenen gedood vanwege hun organen. Deze organen worden voor enorme bedragen verkocht aan rijke buitenlanders die wachten op een transplantatie.

Het is positief dat Oekraïne bij de EU wil. Tegelijkertijd kan dat land niet toetreden op basis van een ‘light-pakket’.

Wederom hebben we het over China! In de vorige Plenaire hadden we al het debat over de betrokkenheid van de Chinese staat bij gedwongen orgaantransplantaties op gevangenen. Nu zijn het de Xinjiang files, die tonen hoe het regime van Xi Oeigoeren systematisch onderdrukt.

Helaas mag in de meeste Lidstaten het ongeboren leven in de moederschoot worden beëindigd. Nederland is hierbij een schrijnend voorbeeld: kinderen mogen tot 24 weken zwangerschap geaborteerd worden. Terwijl door de ontwikkelingen in de neonatologie kinderen na 22 weken zwangerschap al levensvatbaar zijn. Een grotere tegenstelling is nauwelijks denkbaar.