"Vanmorgen om 08uur reed ik langs metrostation Maelbeek. Veel mensen in en uit want Maelbeek is HET metrostation van onze Europese wijk.

Net na half negen rolden de berichten binnen over Zaventum, en kort daarna over het metrostation. Een vrouw kwam huilend het EP-gebouw in: ze was net ontsnapt aan de klap in de metro. Vergaderen deden we niet meer: iedereen probeerde te bellen over hoe het ging met geliefden en bekenden, en welk nieuws er was. Bellen naar buiten lukte niet meer: de mobiele lijnen raakten overbelast. Spoed security-overleg tussen veiligheidsdiensten en de Voorzitter van het EP. Resultaat: allemaal binnen blijven, alle in- en uitgangen werden gesloten, op 1 na. Iedereen liep met ongeloof rond: het geweld was té dichtbij gekomen.Bij Maelbeek zou de bom afgegaan zijn om 09.11u!

En dan: zo veel doden en gewonden. Brussel, een belegerde stad. Soldaten, zwaar bewapende agenten, militaire trucks, ambulances, sirenes. Een enkele verdwaalde fietser op de Rue Belliard, normaal zo ongeveer de drukste straat van de stad. In de middag met behulp van mijn medewerker Tjeerd en een goede website kruip door sluip door de stad uitgekomen. Langs roadblocks en afgezette straten. Nu weer thuis.

En dat in de Stille Week. Niks stil dus, maar bommen, sirenes, rennende mensen. En toch: de Stille Week. Wij zien op naar Christus. Hij heeft woorden van eeuwig leven."