Voorzitter,

Vergun mij Minister-President Balkenende te complimenteren met de krachtdadige aanpak na de schokkende moord op Theo van Gogh en de onlusten daarna. In deze moeilijke omstandigheden is leiderschap onontbeerlijk. Zonder saamhorigheid en eensgezindheid in de aanpak van hen die de rechtsstaat bedreigen zouder we er namelijk niet komen.
Positief is dat vanuit de samenleving ook die behoefte blijkt. 

Ik wens u Gods zegen toe op uw werk, met name in het bijeenbrengen en bijeenhouden van de bevolkingsgroepen.

Voorzitter,
Op de laatste bijeenkomst van de Europese regeringsleiders heeft de heer Kok zijn verslag over de Lissabonstrategie gepresenteerd. Een verslag waar we als parlement met belangstelling naar uitkeken. De conclusies en aanbevelingen zijn niet nieuw. Wat wel nieuw is: dat een door de Raad geraadpleegd adviseur de bal teruglegt bij de lidstaten. Die lidstaten moeten een begin maken met structurele hervormingen.

In het Parlement hebben we sinds 2001 ettelijke malen gedebatteerd over de vraag waarom deze strategie niet het beoogde effect had. Dit parlement heeft beperkte bevoegdheid in het Lissabonproces. Bij de open coördinatiemethode is de rol van de Unie in ieder geval moeilijk concreet te maken. Het milieubeleid en sociaal beleid staan daarbij onder druk.

Met de analyse zijn de partijen het met elkaar eens. Maar wie begint met de uitvoering?

Mijn vraag aan de heer Balkenende is dan ook welk vervolg we nog mogen verwachten van het Nederlandse voorzitterschap? Nederland is immers altijd een grote voorvechter geweest van hervormingen om het Lissabonproces tot een succes te maken.

Dank u.