MdV,

De 35e assembly van ICAO dreigt een gedenkwaardige te gaan worden. Een aantal (21) delegaties hebben voorstellen gedaan die de positie van de luchtvaart in termen van emissieniveaus geen goed zullen doen.

In hun voorstellen wordt het individuele initiatief van landen of regio’s om emissiebeperkende maatregelen te treffen afgeschaft. Ter vervanging moet er meer wetgevend initiatief vanuit ICAO komen. Een contradictio in terminus, want over dergelijke onderwerpen worden we het in ICAO nooit eens.

De Gemeenschap streeft naar duurzame ontwikkeling in zowel ecologisch als economisch opzicht. Dat ondersteun ik van harte. Al jaren. In dat licht moeten we de realiteit onder ogen durven zien. Luchtvaart en milieu zijn niet elkaars vrienden. Binnen dit huis doen we op allerlei fronten ons best om daar verandering in aan te brengen. Daar moeten we vooral mee doorgaan. In principe met onze partners in andere delen van de wereld, maar als dat onmogelijk is, dan zonder.

Op dit moment heeft de luchtvaart bepaalde oneigenlijke voordelen boven andere vervoersvormen. Daar moeten we vanaf. Fiscale voordelen in stand houden en het ongedekt laten van bepaalde maatschappelijke kosten dragen daar niet aan bij.

We moeten daarbij wel oppassen niet onze eigen glazen in te gooien. Onze maatregelen mogen er niet toe leiden dat Europese ondernemingen de strijd moeten staken. Maatregelen zijn prima, maar dan van toepassing voor alle spelers. Dat is echter geen vrijbrief voor stilstand.

Daarom ben ook ik van mening dat de voorgestelde wijzigingen op ICAO resolutie A33-7 van tafel moeten. Een duurzaam beleid vraagt durf en vooruitzien. Daar is in deze voorstellen geen sprake van. Aan de Gemeenschap de opdracht te laten zien dat vervoer en milieu minder contrasteren dan in de amendementen het geval is.