Bijdrage van Bas Belder in het debat over de relatie tussen de Europese Unie en de Verenigde Naties.

_____________________________________________________________________

Mijnheer de Voorzitter,

Het voorliggende verslag van onze geachte collega Laschet wil de mensheid voortstuwen in de richting van een soort wereldregering. Alleen hiermee zou het mogelijk zijn vrede, welvaart en rechtvaardigheid te creëeren. Met de VN als centraal, vitaal en beslissend middelpunt. Het multilateralisme wordt omarmd als het nieuwe politieke evangelie.

Ligt aan deze toekomstdroom niet een geweldige overschatting van de mensheid ten grondslag? Mensen, u en ik, zijn immers geneigd tot alle kwaad. Werkelijke vrede en gerechtigheid komt niet uit mensen voort. Dit is alleen te verkrijgen door een oprecht geloof in en onvoorwaardelijk buigen voor God. In het door genade gehoorzamen van Zijn heilzame geboden, vertolkt in de bijbel, het Woord van God. Jezus Christus droeg de straf die ons de vrede brengt. Dit is een punt wat maar al te gemakkelijk vergeten wordt en wat ik daarom graag als eerste wil opmerken.

De rapporteur noemt in navolging van zijn hooggestemd begin samenwerking tussen de EU en de VN een hoeksteen van het buitenlands beleid van de EU. In een institutioneel hervormde VN van de toekomst gaat hij hierbij maar vast uit van een toekomstige rechtspersoonlijkheid van de EU. De toekomstige minister van Buitenlandse Zaken van de EU zou dan op grond van een toekomstige Europese Grondwet het toekomstig mandaat namens de EU moeten vervullen. Verder zou de Veiligheidsraad uitgebreid moeten worden met permanente leden, voor elk continent één. Behalve Australië. Vreemd. Waarom wordt dit enorme werelddeel uitgesloten? Uit vrees soms voor dubbele veto's? In plaats van Groot-Brittannië en Frankrijk zou de EU namens Europa vertegenwoordigd moeten zijn.

Deze voorstelling van zaken is minstens uiterst prematuur. De EU bezit geen grondwet, geen rechtspersoonlijkheid bij de VN en geen gemandateerd Europees minister van Buitenlandse Zaken. Het (nabije) verleden heeft bovendien vlijmscherp aangetoond dat zowel in de IGC als in de Veiligheidsraad Europese eenheid verder weg lijkt dan ooit. Het zal dus niet werken. Daarom roep ik de collegae op amendement 1 en 10 te steunen en zo weer terug te keren naar de realiteit.

Tot slot, Mijnheer de Voorzitter, nog twee opmerkingen.

Ten eerste. Slechts één maal, in paragraaf 17, visa twee, en dan nog tussen haakjes, komt de bewézen meest doeltreffende en transatlantische organisatie voor veiligheid opduiken: de Navo. U weet net zo goed als ik, dat als het er werkelijk op aan komt, wij onze veiligheidsgarantie liever in handen zien van een betrouwbare en vastberaden Navo en nimmer aan een immer weifelende, vaak besluiteloze en verdeelde VN-Veiligheidsraad zullen toevertrouwen. De Navo is een betere hoeksteen voor het buitenlands en veiligheidsbeleid van de EU dan de VN.

Afsluitend. Multilateralisme is goed, maar nooit ongeconditioneerd. Te vaak hebben we gezien dat nationale staten onder het mom van het multilateralisme louter eigenbelang nastreefden.

Bas Belder