Energievoorziening in de Europese Unie

Voorzitter,

Recente onderbrekingen in de energielevering hebben geleid tot een hernieuwd besef van kwetsbaarheid bij de energie-invoer. Energie is essentieel voor elk land. Welke lering kunnen we trekken inzake de voorzieningszekerheid?

Verweving van energiebeleid met het buitenlands beleid heeft zich inmiddels aangediend. De Europese Unie dient zich te hoeden voor druk vanuit energieproducerende landen. Derhalve is een grotere diversificatie van energieleveranciers een politieke noodzaak.

Daarnaast heeft de Russisch-Oekraïnse crisis de optie van import van vloeibaar aardgas uit andere regio´s geactualiseerd.

Ook het gebrekkig functioneren van de interne markt vergt evenzeer onze aandacht. De recente discussie over het creëren van nationale kampioenen mag het zicht hierop niet benemen. Wat de voorzieningszekerheid betreft, hebben de lidstaten echter zelf sterke middelen in handen. Naast een meer gediversifieerde energiemix, kunnen ze vergroting beogen van hun noodreserves.

Deze maatregelen, evenals een intensivering van de samenwerking tussen de lidstaten zetten meer zoden aan de dijk dan een omstandig Europees energiebeleid. Voorzichtigheid is voorts geboden bij een energieverdrag met Rusland. Kritische distantie is te verkiezen boven een verdere integratie op energiegebied met landen waarmee we een instabiele relatie onderhouden.