Mijnheer de Voorzitter,

Helaas zijn in het gemeenschappelijk standpunt over de richtlijn tot vaststelling van kwaliteits- en veiligheidsnormen voor doneren, verkrijgen, testen, bewerken, bewaren en distribueren van menselijke weefsels en cellen, bijna alle amendementen van het parlement afgewezen. Belangrijke punten als onbetaalde en vrijwillige donaties, het verwijzen naar fundamentele ethische beginselen, en de vraag om een richtlijn die ook op organen van toepassing is, zijn van tafel geveegd. Daarom hebben wij het opnieuw indienen van deze amendementen in tweede lezing gesteund.

Om een patstelling tussen het parlement en de raad, met een lange conciliatieprocedure als gevolg, te voorkomen heeft de rapporteur zijn uiterste best gedaan om naar compromissen te zoeken, en dankzij zijn grote inspanning ligt er nu een pakket compromisamendementen. Het merendeel van deze compromissen kunnen wij steunen, ook al is niet alles precies zoals wij het zouden willen, maar dat is nu eenmaal een eigenschap van een compromis.

Het compromis over onbetaalde donaties brengt ons in een dilemma: amendement 31, waarin klip en klaar staat dat lidstaten moeten zorgen voor vrijwillige en onbetaalde donaties, wordt ingeruild voor een de tekst die zegt dat lidstaten zich moeten inspannen te verzekeren dat donaties onbetaald en vrijwillig plaatsvinden.

Betaalde of niet-vrijwillige donaties binnen de Europese Unie zouden ondubbelzinnig afgewezen moeten worden. Naast het feit dat dit als onethisch moet worden beschouwd, kan het ook gevaren voor de volksgezondheid opleveren. De toevoeging van een overweging is niet meer dan een doekje voor het bloeden.

Alles afwegende zullen wij het compromispakket steunen, maar met buitengewoon weinig enthousiasme.

Hans Blokland