In het debat over de ontwikkelingssamenwerking met Azië en Latijns-Amerika, is de bijdrage van Bas Belder de volgende.
__________________________________________________________________________

MdV,

De rapporteur verduidelijkt het doel van de verordening voor Azië en Latijns-Amerika. Dat juich ik toe. De vraag bij armoedebestrijding is evenwel: waar bevindt zich de toegevoegde waarde ten opzichte van de nationale ontwikkelingssamenwerking? Bij armoedebestrijding bestaat het gevaar van duplicering van de inspanningen van de lidstaten. Het nut van de verordening kan dus specifieker geduid worden. Bij de opbouw van de handelscapaciteit is het aanvullende aspect wel duidelijk: het is complementair aan ontwikkelingssamenwerking en gerelateerd aan het Europese handelsbeleid.

Ten tweede is het in het rapport voorgestelde bi-regionaal solidariteitsfonds onwenselijk. Een fonds benodigt een welomschreven doelstelling. Bij solidariteit gaat het om betrokkenheid tussen mensen. Die krijgt gestalte binnen maatschappelijke verbanden, dicht bij de burger en vanuit een innerlijke bewogenheid, denk aan barmhartigheid zoals Christus die heeft onderwezen. In intercontinentaal verband echter vindt hulpvaardigheid zijn weg via concrete beleidsacties en via medefinancieringsorganisaties. Een solidariteitsfonds is hier een vreemde eend in de bijt.

Bas Belder