Het Europees Parlement debateert over de vraag hoe de belasting op energie en energieproducten in Europa geregeld moet worden. Hans Blokland voerde namens de eurofractie ChristenUnie-SGP het woord in dit debat.
__________________________________________________________________________

Mijnheer de Voorzitter,

Afgelopen week was ik met een delegatie van dit Parlement in Moskou. Een delegatie die geprobeerd heeft het Russische parlement, de Doema, te overtuigen van de noodzaak het Kyoto-protocol te onderteken én uit te voeren. Dat is geen gemakkelijke opgaaf geweest.

We vragen de Russen om een inspanning te leveren om klimaatverandering en milieuvervuiling tegen te gaan. Dat heeft ook in Rusland een prijs ondanks de beloften van financiële steun en samenwerking.

Die noodzaak daar onder de aandacht brengen is des te moeilijker omdat we hier in de Europese Unie al zo weinig bereid zijn om voor een beter leefmilieu een prijs te betalen.

De ontwerprichtlijn voor energiebelasting van de raad is een treffend voorbeeld van het gebrek aan eensgezindheid om inspanningen te leveren voor een beter leefmilieu. Al meer dan tien jaar wordt er gesproken en onderhandeld over een energieheffing. Pas afgelopen half jaar onder het Griekse voorzitterschap bleek het mogelijk om tot een compromistekst te komen. Het is echter een compromis geworden waar nog wel wat aan op te merken is.

Mijn eerste opmerking betreft het probleem van visie. Het ontbreekt de Raad nog aan visie en durf om daadkrachtig de belastingdruk te verplaatsen van arbeid naar milieuvervuiling. Daarmee kan werkgelegenheid worden bevorderd en kan milieuvervuiling een reële prijs krijgen.

Een tweede punt van kritiek betreft de veelheid aan belangen van lidstaten en industrieën waarmee het voorstel rekening wil houden. Het voorstel bevat daarvoor te veel uitzonderingen en vrijstellingen.
De amendementen om de termijnen voor uitzonderingen te beperken hebben dan ook mijn steun.

Mijnheer de Voorzitter, enkele zaken wil ik graag nog onder uw aandacht brengen.

In de eerste plaats wil ik ervoor pleiten dat biobrandstoffen van energiebelasting worden vrijgesteld. Daarmee krijgt de ontwikkeling van deze schone brandstof een serieuze kans. Subsidies verstrekken om biobrandstoffen te bevorderen en tegelijk belastingen hierover heffen kunnen niet samen gaan!

In de tweede plaats wil ik er nog op wijzen dat het van belang is rekening te houden met het voorstel over emissiehandel. Beide instrumenten kunnen naast elkaar bestaan en elkaar aanvullen. Ik wil de raad echter waarschuwen om bij de implementatie zorg te dragen dat beide richtlijnen elkaar niet overlappen.

Tenslotte pleit de rapporteur in zijn rapport voor het afschaffen van de unanimiteitsregel voor belastingzaken. Hoewel ik op inhoudelijke gronden energiebelasting als een waardevol instrument beschouw kan ik de opvatting over de unanimiteitsregel niet delen. Daarom zal ik amendement 13 niet steunen.
Ik steun het verslag van collega Jonckheer. Het idee van energiebelasting als aanvulling op de afspraken die gemaakt zijn met betrekking tot emissiehandel is reeds vaker geopperd. Het wordt nu tijd dat ook serieus werk gemaakt wordt van de uitvoering.

Hans Blokland