Vandaag is er gedebateerd over het statuut voor leden van het Europees Parlement. De eurofractie van ChristenUnie-SGP hamert erop dat een dergelijk statuut snel van kracht raakt. Een statuut onder het motto ´gelijke monniken, gelijke kappen.´
___________________________________________________________________________

Het debat over een statuut voor de leden heeft inmiddels sinds het Verdrag van Amsterdam zijn eerste lustrum al beleefd. Voor de verkiezingen van het E.P. in 1999 bleken Parlement en Raad onmachtig er samen uit te komen. Nu zijn er over een jaar weer verkiezingen en zal dan de rechtspositie van de leden eenduidig geregeld zijn? Te vrezen valt dat dit niet het geval zal zijn: in het rapport-Rothley staan voor de Raad nog immer controversiële elementen en er liggen amendementen om de inwerkingtreding tot 2009 op te schorten! Wil het E.P. zo volgend jaar mei/juni de kiezer om vertrouwen vragen?
De rapporteur heeft zich al die jaren een taai onderhandelaar betoond, maar waarom zet hij de zaak op het spel door behalve de primaire en secundaire rechtspositie ook de voorrechten en immuniteiten te beschrijven, welke laatste primair recht vormen? Het zou een goede zaak zijn, als een meerderheid morgen de serie amendementen van ELDR en anderen steunt om dat te laten vervallen.
Waar het op aankomt is een gelijke beloning toe te kennen aan alle leden. Wat ons betreft is nog belangrijker: een vergoeding van reiskosten op basis van werkelijk gemaakte kosten. Dat laatste is essentieel om de kiezers onder ogen te kunnen komen en dus moeten we er nu snel werk van maken.
Maar wat zien we: amendementen om te wachten op een nieuw verdrag c.q. tot 2009! Met alle respect, dit slaat echt nergens op! 25 jaar na de eerste rechtstreekse verkiezingen is het de allerhoogste tijd hier knopen door te hakken.

Rijk van Dam