Veel burgers van Europa kijken met argusogen naar wat de Europese Unie aan onkosten maakt. In de raming van het Europees Parlement voor 2004 merkt Rijk van Dam op dat er inderdaad kritisch naar de uitgaven gekeken moet worden. In het debat over het rapport over dit onderwerp leverde Van Dam onderstaande bijdrage.
__________________________________________________________________________

In grote lijnen kunnen wij het rapport van collega Gill steunen. Het pleidooi voor een strenge begrotingsdiscipline door het Europees Parlement onderschrijven wij van harte.
Gelet op de komende uitbreiding zal het EP zich meer dan ooit moeten toeleggen op zijn kernactiviteiten. De primaire taak van dit huis, het controleren van de Europese Commissie, dient prioriteit te krijgen, naast de verantwoordelijkheid voor wetgeving waar het EP medebeslissend is. Verslagen en resoluties die buiten deze scope vallen, behoren minder agenda-tijd en inspanning van personeel te vergen.

Een belangrijk thema in dit verslag betreft de meertaligheid van het EP. De verscheidenheid als wezenskenmerk van de Europese culturen komt in het bestaan van veel talen tot uitdrukking. De toegankelijkheid en verstaanbaarheid van het Europese politieke debat voor burgers uit alle lidstaten is beslissend voor de kwaliteit van de democratie. Uiteraard laat dit onverlet dat we kritisch kijken naar de uitgaven voor meertaligheid. Het Bureau van het Parlement zou eens moeten nagaan of de omvang van de vertaal- en tolkendienst per taal wel is afgestemd op de werkelijke behoeften. De werkdruk per taal moet evenredig zijn verdeeld. Ik heb de indruk dat deze per taal nogal uiteenloopt en zeker niet evenredig is met het aantal leden die een taal spreken. Zo heb ik bijvoorbeeld begrepen dat in dit huis de mate van gebruik van het Nederlands en het Italiaans van dezelfde grootte-orde zijn. Eventuele overcapaciteit moet geschrapt of herverdeeld worden.

Een ander punt betreft het zeer hoge gemiddelde salarisniveau van ambtenaren in dienst bij het Parlement. In de wijze van salariëring schuilen elementen die stammen uit de beginperiode en die thans niet meer zinvol zijn. De salarissen van de ambtelijke staf behoren zich redelijk te verhouden met de schadeloosstellingen die Parlementsleden ontvangen. Waarbij ik moet opmerken dat het statuut van de leden nog steeds niet in zicht is. Een blamage, zowel voor de Raad als voor het Parlement.

De reiskosten. Een thema waarvoor kiezers veel belangstelling hebben. Het belang van scherpere en zo objectief mogelijke criteria voor vergoedingen is evident. En gelet op de ervaringen in de huidige zittingsperiode zou dit huis de zittingsweken in Straatsburg kritisch moeten heroverwegen, mede gelet op de extra kosten die deze met zich meebrengen zonder dat er extra resultaten tegenover staan.

Rijk van Dam