Zorgen baart evenzeer de godsdienstige situatie in Cambodja. En dat is opvallend. Want tot op heden onderscheidt het land zich qua vrijheid van godsdienst in positieve zin van de buurlanden Laos en Vietnam. Toch zijn de christelijke kerken ongerust. Conflicten tussen boeddhisten en christenen nemen immers toe. Bovendien dreigen nieuwe richtlijnen van het Ministerie van Godsdienstzaken ernstige inbreuk te maken op de vrijheid van christenen in het openbaar voor hun geloof uit te komen, christelijk onderwijs te geven of om nieuwe godshuizen te bouwen. Terecht vraagt de resolutie aan de Cambodjaanse regering om een intrekking van deze richtlijnen. Naar ik van harte hoop, steunen Raad en Commissie deze oproep actief.

Een andere oproep in de resolutie aan de Cambodjaanse autoriteiten kan evenzeer helemaal mijn instemming wegdragen: zij dienen alle noodzakelijke maatregelen te nemen om het misbruik van kinderen aan banden te leggen. Treurig genoeg is vrouwen- en kinderhandel sowieso een toenemend probleem in Cambodja. Insiders benadrukken dat de nationale overheid hier meer aan kan doen. Die mening delen ook de VS. Hun gezant heeft zeer recent de Cambodjaanse overheid daarom de wacht aangezegd: minder hulp in geval van nalatigheid. Juist in deze tijd van transatlantische verwijdering zou Brussel hier met Washington een gesloten front moeten vormen.

Bas Belder