In 1989 was ik getuige van de politieke omwenteling in Midden- en Oosteuropa. Eén vreugdekreet uit dat "wonderjaar" is mij bovenal bijgebleven: "God heeft ons geholpen!" Deze bovenmenselijke hulp blijft onmisbaar. Zeker nu we op de drempel staan van heling van de historische breuk op het Avondland.

De Europese Unie kampt bovendien tegelijkertijd met ernstige diplomatieke en economische problemen. In deze cruciale fase zal het des te sterker aankomen op een gezamenlijk genomen én gedragen verantwoording voor de toekomstige samenwerking tussen de lidstaten.

Vrede en veiligheid zijn daarbij primaire doelstellingen. Niet het minst voor de toetredende landen gelet op hun recente verleden. Terecht erkent paragraaf 6 van de ontwerpresolutie van het rapport-Brok dit elementaire gegeven. Daarom rust er, aldus dezelfde paragraaf, op de EU een bijzondere verantwoordelijkheid ten aanzien van de versteviging van de transatlantische banden. Dat geldt voor de betrekkingen tussen EU en NAVO in het bijzonder. Waarvan akte! Inderdaad, laten de Europese Instellingen de "legitieme verwachtingen" van de burgers van de toetredingslanden in dezen niet beschamen. Omwille van een veiliger én rechtvaardiger wereld.

Bas Belder