De betekenis van Wit-Rusland voor de Europese Unie staat buiten kijf. Nu al loopt meer dan 60 procent van de handel tussen de Unie en Rusland over Wit-Russisch territoir. En straks in het jaar 2004, na de voorziene toetreding van Polen, Litouwen en Letland tot de EU, wordt Wit-Rusland één van ‘Europa’s’ nieuwe buren. Normale betrekkingen zijn dus zeer gewenst. Tot op heden blokkeert het presidentiële bewind in Minsk deze ontwikkeling.
Dat is geen reden om bij de pakken neer te zitten. Communicatie met de gezagsdragers én de burgermaatschappij van Wit-Rusland, is noodzakelijk. De rol, die de Russische Federatie in de voorliggende resolutie krijgt toebedeeld, is terecht. Juist Rusland kan, via de onderlinge economische verstrengeling, een voet tussen de deur krijgen. Geheel conform president Poetins economische concept van “modernisering door Europeanisering”!
Bij Europese moderniteit hoort in EU-optiek onlosmakelijk de democratische rechtsstaat. Daarvan is het Wit-Rusland onder Loekasjenko ver verwijderd. Eerlijk, maar met compassie voor de snel verarmende bevolking, wijst rapporteur Marset Campos tal van schendingen van elementaire grondrechten aan. Raad, Commissie en dit Huis vraag ik in dezen om speciale aandacht in de komende tijd voor de uitwerking van de aangescherpte godsdienstwet in Wit-Rusland. Hoe gaat de registratie van christelijke gemeenten en kerken verlopen? Geloofsvrijheid mag toch geen zaak van Loekasjenko en de Orthodoxie zijn? Ook naleving van dit wezenlijke grondrecht bevordert een normalisering van de betrekkingen tussen EU en Wit-Rusland.

Bas Belder