E U R O P E E S P A R L E M E N T

Groep Europa van Democratieen in Diversiteit

Bijdrage van Hans Blokland (ChristenUnie-SGP)

aan het debat over emissiehandel

MdV,

De afgelopen maanden konden wij in het parlement in ook daarbuiten getuige zijn van een verhit debat over het broeikaseffect. Is het gebruik van fossiele brandstoffen en de verhoogde concentratie van CO2 in de atmosfeer een serieus gevaar of is het slechts gebakken lucht? Recent onderzoek toont immers aan dat de rol van de uitstoot van CO2 door de mens beperkt is en dat emissiehandel een beperkte bijdrage kan leveren aan vermindering van de CO2 uitstoot, maar dat het probleem niet daadwerkelijk opgelost wordt.

Is emissiehandel dan het bouwen van een luchtkasteel? Ik meen van niet. De benadering waarin gesteld wordt dat reductie van CO2 uitstoot slechts van beperkte betekenis is voor de vermindering van het broeikaseffect is mijns inziens een verkeerde. Als inderdaad blijkt dat de rol van de mens in het veroorzaken van het broeikaseffect te minimaliseren is dan heeft de emissiehandel één ding wel bewerkstelligt; en dat is dat we bewuster en zuiniger omgaan met onze natuurlijke hulpbronnen. Daarmee is een tweede, wel onaanvechtbare, doelstelling bereikt. Namelijk dat we, willen we nog lang gebruik kunnen maken van natuurlijke hulpbronnen, zoals steenkool, aardolie en aardgas, daar op een verantwoorde manier mee leren omgaan.

Zuiniger omgaan met natuurlijke hulpbronnen betekent er anders mee omgaan dan we nu doen. We moeten dus in vergelijking tot onze huidige manier van verbruik er anders mee handelen. Het is daarom van groot belang dat ook in de wijze van toewijzing van emissierechten te laten blijken. Vandaar dat onze fractie samen met de EVP fractie amendementen heeft ingediend om een soort van benchmark in de richtlijn te laten opnemen. Vergelijking van het energieverbruik om de toewijzing van emissierechten te bepalen is een extra stimulans voor bedrijven om maatregelen te nemen om het energieverbruik te verminderen. Zo wordt aan de industrie de mogelijkheid geboden om door onderling en historisch vergelijk op een innovatieve manier te werken aan vermindering van CO2 uitstoot door energieverbruik. Dit is een grotere stimulans dan het invoeren van een energieheffing en het legt ook een stuk maatschappelijke verantwoordelijkheid bij ondernemers en industrie.

Alle voorstellen die de afgelopen periode zijn gedaan om de richtlijn af te zwakken en de reikwijdte te beperken zijn dan ook geen constructieve bijdrage aan een beter energiebeleid. Integendeel. Gevoed vanuit de gedachte dat bepaalde landen het Kyoto protocol niet ratificeren wordt zo getracht de eigen inbreng te beperken om geen economisch nadeel te ondervinden. Dat deze gedachte uitgaat van een verkeerde veronderstelling behoeft geen verder betoog. Immers vermindering van energieverbruik is ook vanuit economisch perspectief een zinvolle doelstelling.

Er zijn dan ook tot mijn spijt veel amendementen ingediend die, wanneer ze worden aangenomen, de werking van het instrument emissiehandel ernstig zullen belemmeren. In de verschillende commissies is bij stemmingen wel duidelijk geworden dat veel amendementen dan ook niet op voldoende steun kunnen rekenen. Ik doel hiermee dan ook op amendementen die gericht zijn op het verplicht toevoegen van andere sectoren en het toestaan van vele uitzonderingen op de regel. Ook amendement 97 over meeverbranding van afval dient verworpen te worden. Omdat daardoor het ongelijke speelveld van afvalverbrandingsinstallaties versus meeverbrandingsinstallaties wordt vergroot. Bij de laatste gaat het in tegenstelling tot de eerste om reeële productieprocessen waarvoor geen uitzonderingen mogen gelden. Zo wordt de richtlijn onnodig ingewikkeld. Ik roep u dan ook op om dergelijke voorstellen niet te steunen.

MdV,

Ik ga afronden. Oplossingen voor een beter leefklimaat en een betere toekomst liggen vaak niet voor de hand. Zeker niet in het economische klimaat van vandaag. Maar niet alleen het economische klimaat is daarbij doorslaggevend. Onze rol als rentmeesters van Gods schepping stelt onze voor de opdracht de aarde en haar hulpbronnen goed te beheren. Naar mijn stellige overtuiging is dat van doorslaggevende betekenis om ons in te zetten voor een duurzaam gebruik van onze aardse hulpbronnen. Emissiehandel mag daarbij een middel zijn.