Wat een verdriet. Een drama voor de slachtoffers en hun familie, vrienden. En ook voor de koninklijke familie. Wat een teleurstelling voor de vele mensen die maanden, jaren met deze dag bezig zijn geweest.
Ik zal me blijven herinneren waar ik was en wat ik deed. Ik zat thuis de krant te lezen. De TV stond aan. Leuke, vrolijke beelden, een stralende dag. Ik hoorde een klap, keek op en zag een zwarte pijl razendsnel door het beeld schieten. Was dit het slot van de historische optocht met een speciale stunt ? Na 1 seconde besefte ik: nee, dit is het donkere einde van een stralende oranjedag. Overal gewonden, een ontstelde koninklijke familie. Was dit tegen hen gericht ?
Ik riep snel mijn vrouw en samen keken we ontsteld naar de beelden met reanimatie, hulp aan gewonden, ziekenauto's, de koninklijke bus die snel verder reed, een zwarte auto die werd doorzocht. Is dit Koninginnedag 2009 ? Is dit een gerichte aanslag ?

In het begin van de middag gebeld met Shahied, Menno en Sjirk, betrokken bij ons campagneteam. Afspraak: nu even geen reactie, we wachten de persconferentie van kwart voor vier af. Die conferentie bracht ontstellend nieuws: 4 doden, veel gewonden en sommigen zelfs zwaar. Niet te bevatten. Hoe ver kan iemand komen om zoiets op zo'n dag te doen ?
Meteen na de persconferentie gebeld met André Rouvoet. We waren er direct uit: de Europese campagne stilleggen. Snel zijn de lijnen gelegd naar de andere partijen. Gezamenlijk besluit: tot nader order opschorten van de activiteiten.

In Europa is onze Koninginnedag volstrekt uniek. Samen met de koninklijke familie herdenken en feest vieren. Laten we dat alsjeblieft zo houden.

Vandaag heb ik Psalm 121 gelezen. Mogen die woorden tot troost zijn voor iedereen.