Van Dalen, hoofdinspecteur-directeur van de Inspectie Verkeer en Waterstaat, is al twintig jaar betrokken bij het Europees beleid van de ChristenUnie en haar voorgangers.Tweede op de door het congres vastgestelde kandidatenlijst  is Ruud van Eijle, directeur van Dorcas Hulp Nederland en voormalig directeur van het ChristenUnie-partijbureau. Op de derde plaats van de advieslijst staat Leon Meijer, op vier Carla Dik-Faber en op vijf Stieneke van der Graaf.

Van Dalen (50) is de beoogde opvolger van Hans Blokland, die sinds 1994 lid is van het Europees Parlement. Blokland (65) had al eerder laten weten geen kandidaat meer te zijn voor een nieuwe termijn.

De speech die Peter van Dalen na zijn verkiezing uitsprak, luidde alsvolgt:

,,Beste vrienden en vriendinnen van de ChristenUnie,

Voor u staat een dankbaar en blij mens. Dankbaar en blij met de verkiezing tot uw lijsttrekker voor de Europese verkiezingen. Graag wil ik ook het Partijbestuur hartelijk danken. Dat wij vandaag in deze zaal zijn met zo'n mooi orgel en zo'n fantastische organist vind ik klasse. Dank!

Ik heb veel zin in deze campagne. We hebben een uitstekend programma. We zetten de richting voort die we al lang volgen.

We hebben altijd al gewezen op de voordelen van Europese samenwerking. Bij grensoverschrijdende vraagstukken zoals milieu of landbouw kunnen we niet zonder Europa. Daar hebben we ons steeds sterk voor gemaakt: zie de inzet van Hans Blokland in de milieucommissie van het Europees Parlement. Hans: bedankt !

Maar we staken ook de risico's niet onder stoelen of banken. Veel politieke partijen riepen al vanaf de jaren tachtig in de vorige eeuw: 'Concentreer de macht in Brussel. Laten we de verenigde staten van Europa maken'. 

Daar hebben wij tegen gestreden. Met onze grote voorvader Augustinus zeiden we: pas op! Pas op voor machtsconcentratie want voor je het weet pakt die macht jou. Dus zeiden wij consequent 'nee' tegen een Europese superstaat.

Die opstelling is ons niet in dank afgenomen. Aan de vooravond van het referendum over de Europese grondwet in 2005 kregen we zelfs een stevige waarschuwing vanuit het toenmalige kabinet: ,,Bij een nee-stem gaat het licht in Europa uit en komt de vrede in gevaar'', kregen wij te horen. Maar wat een mooie dag werd die eerste juni 2005. Bijna twee derde van alle Nederlanders zei met ons: géén Europese superstaat. En we kregen nog een extra bonus. Het licht ging niet uit, de vrede bleef bewaard.
Het braafste jongetje uit de klas liet een nieuw geluid horen. De invloed van Nederland in Brussel nam toé.

Wat zien we nu ? Ons Eurorealisme is de norm geworden. Onze lijn heeft veel bijval gekregen. Zelfs het CDA lijkt het nu te begrijpen. Lijsttrekker Wim van de Camp verklaarde op hun najaarscongres, dat de blauwe Europese vlag best een oranje wimpel mag hebben. Wij zeggen: wat Nederland zelf kan doen, dat doen we zelf. Grensoverschrijdende vraagstukken pakken we samen in Europa aan. De Nederlandse vlag wappert. Die mag als het nodig is best een Europese wimpel hebben.

Dus: Samenwerking ja, superstaat nee

Beste vrienden en vriendinnen van de ChristenUnie: u heeft vandaag een dijk van een programma vastgesteld. Daar kunnen we samen met de SGP goed mee uit de voeten. Zonder andere punten tekort te doen pak ik er drie punten uit die mij persoonlijk erg aanspreken.

Ten eerste: Zorg voor de kwetsbaren. Onze verre naaste juist nu niet vergeten. Europa moet eerlijke kansen bieden aan boeren uit de Derde Wereld. Nu worden deze boeren nog benadeeld door Europese exportsubsidies en importheffingen. Dat willen wij anders. Boeren uit ontwikkelingslanden moeten hun producten op onze markt kwijt kunnen. Eerlijke handel en eerlijke prijzen! Dat is goed voor de ontwikkeling van die landen. Maar het is ook goed voor Nederland: onze afdracht aan Brussel kan minder omdat de exportsubsidies afgebouwd kunnen worden. En natuurlijk maken we zo'n verandering op een doordachte manier, in goed overleg met onze eigen boeren.

Ten tweede: Duurzaamheid. Europa staat voor een grote uitdaging. We weten dat gas en olie gaan opraken. Wanneer is de dag dat het gasfornuis ermee stopt?  Wanneer is de dag dat de pomp geen benzine meer geeft? Niemand weet het. Maar we weten wel dat we die dag vóór moeten zijn. Dit is bij uitstek een grensoverschrijdend vraagstuk. Daarin moet Europa leiderschap tonen. Dus: mensen, geld en denkkracht bundelen. Met als doel: duurzame energie oplossingen. Ik noem dit de start van een deltaplan duurzame energievoorziening. Bovendien een plan dat prima aansluit bij de inzet van onze mensen in het kabinet en in de beide Kamers!

Ten derde: De financieel-economische crisis. Die raakt iedereen. De bedrijfsberichten van de afgelopen weken en dagen zijn dramatisch. De werkeloosheid loopt helaas op. Aanvankelijk trokken de Europese landen samen redelijk op. Maar wat zien we nu ? Her-en-der worden enorme steunmaatregelen voorbereid. Bijvoorbeeld voor de auto-industrie in Duitsland en Frankrijk. Die kant moet het niet op. Niet voor niets hebben we in Europa een prima systeem om staatssteun te beheersen. Staatssteun moet uitzonderlijk zijn en moet uitzonderlijk blijven. Wat we nu nodig hebben is eerst en vooral: morele discipline. De tijd van het graai-kapitalisme is voorbij. Nu breekt de tijd aan om tot ons zelf te komen.

Tegelijk zeg ik: ook financiële discipline is nodig. De roep om meer geld uit Europa neemt toe. Dat gaan we niet doen. Europa krijgt geen éxtra geld. Als geld nodig is, wordt dat gevonden binnen de bestaande budgetten. Het programma dat u vandaag heeft vastgesteld geeft prima aan hoe dat moet!

Beste vrienden en vriendinnen van de ChristenUnie, Europa moet anders. Europa moet eerlijk. Samenwerking waar het moet. Geen Europese superstaat. Daar gaan we voor op Deo Volente 4 juni 2009. Ik ben beschikbaar. Dank u!''