Hans Blokland tijdens het debat: "In feite kent verwoestijning twee oorzaken: een natuurlijke en een menselijke oorzaak. Droogte, als natuurlijke oorzaak, kan leiden tot slechte bodemomstandigheden. Zeker in combinatie met menselijke oorzaken als slecht management van agrarisch terrein, slecht bosmanagement en slecht watermanagement. Het risico op woestijnvorming neemt dan hand over hand toe in vooral de mediterrane gebieden van Europa. Nu veel klimatologen een warmer wordend klimaat voorspellen met een groter risico op extreme droogtes, is het goed om preventieve maatregelen te nemen om de gevolgen van droogte, zoals woestijnvorming, te beperken. Beleid moet in mijn visie gericht zijn op zowel de natuurlijke als op de menselijke oorzaken van woestijnvorming.

Wat betreft de natuurlijke oorzaken is het van belang om het water dát er is zo effectief mogelijk te gebruiken. Water moet waar mogelijk worden vastgehouden en bodemuitdroging moet worden voorkomen. Dat laatste kan ondermeer door zorg te dragen voor bijvoorbeeld goed bosbeheer. Verder is een goed watermanagement van belang. De bestaande regelgeving op het gebied van water kan hierbij ook benut worden. In mijn eigen land is er een landelijk coördinatiecentrum dat in actie komt zodra er droogte dreigt en waarbij op regionaal niveau uitvoering wordt gegeven aan maatregelen.

Op Europees niveau of VN niveau kunnen kaders vastgesteld worden, maar uitvoering zal voornamelijk toch nationaal en regionaal moeten plaatsvinden. Een effectieve mogelijkheid lijkt me ook het aangaan van vrijwillige samenwerkingsverbanden tussen de probleemgebieden met als doel om te gaan met de problematiek. Dat kan in de vorm van een kennisplatform met zowel politieke als wetenschappelijke input. Bij de implementatie van de Hoogwaterrichtlijn is eveneens sprake van dergelijke initiatieven en die lijken een positieve invloed te hebben".