Bas Belder is blij met de veroordeling van de Iraanse president Khatami van de uitsluiting van diverse hervormingsgezinde parlementariërs. Dat bleek tijdens het urgentiedebat over de verkiezingen in Iran, later deze maand. Maar wat zijn de consequenties van deze oneerlijke stembusgang? Hoe moet de Europese Unie hierop reageren?  

Mijnheer de Voorzitter,

Een helder geluid uit Teheran is altijd welkom. President Khatami zorgde daar gisteren hoogstpersoonlijk voor. In een rede ter gelegenheid van de 25e verjaardag van Irans islamitische revolutie kritiseerde het staatshoofd de uitsluiting van een grote schare hervormingsgezinden van de komende parlementsverkiezingen van 20 februari bijzonder scherp.

Khatami zei dat verkiezingen een symbool zijn van democratie. Hij waarschuwde vervolgens dat wanneer "dit recht wordt beperkt, dat een bedreiging is voor de natie en het systeem". Zijn boodschap aan de conservatieve krachten in de Islamitische Repubiek valt niet mis te verstaan: hun repressieve optreden destabiliseert staat en maatschappij! De publieke bitterheid is reeds groot en zal alleen maar toenemen.

Welke les moeten het EP uit deze oneerlijke stembusgang voor het Iraanse parlement (majlis) trekken? Als de nieuwe majlis voor de overgrote meerderheid uit aartsconservatieven, zeg radicale islamisten bestaat, dienen wij geen prijs op nauwe betrekkingen te stellen. "Puur weggegooid belastinggeld", voegde een Duitse Iranspecialist (ook een kiezer!) mij toe. En ik geef hem gelijk.

Bas Belder